مقایسه ی دو روش کونژوگاسیون مستقیم و غیرمستقیم به منظور تولید نانودارویی هدفمند با زیست سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر در درمان سرطان سینه به روش فوتوترمال تراپی

سابقه و هدف: در حال حاضر پژوهش های بسیاری روی تولید نانوداروهای هدفمند جهت کاربرد آنها در درمان اختصاصی سرطان، انجام می گیرد. در این تحقیق، به منظور تولید نانودارویی با زیست سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر به عنوان عامل فوتوترمال تراپی هدفمند سرطان سینه، دو روش کونژوگاسیون مستقیم و غیرمستقیم، مقایسه گردید. مواد و روش ها: نانومیله های طلا با طول موج جذبی 700 نانومتر طی دو روش مستقیم و غیر مستقیم به مولکول بومبسین، کونژوگه شدند. در روش مستقیم که روش متداول می باشد، پس از اتصال کوالان بومبسین به نانوذرات طلا، نانومیله ها پلی اتیلن گلیکوله گردیدند. در حالی که در روش غیر مستقیم، ابتدا نانومیله های طلا توسط پلی اتیلن گلیکول روکش شده و سپس مولکول های بومبسین توسط پیوند کوالان به نانوذرات متصل گردید. در مرحله ی آخر، دو کونژوگه ی حاصل از نظر پایداری در خون، زیست سازگاری، اتصال اختصاصی و جذب سلولی با یکدیگر مقایسه گردیدند تا بهترین روش، جهت تولید نانو دارویی با ویژگی های بهینه، به دست آید. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد هر دو نانو داروی تولید شده، پایداری بالا و مشابهی در خون دارند ولی نانو داروی تولیدی به روش غیرمستقیم، زیست سازگاری بالاتری از خود نشان داد. به علاوه، نانو داروی تولید شده به روش غیرمستقیم، حدود چهار برابر اتصال و جذب سلولی بالاتری نسبت به کونژوگه ی روش مستقیم از خود نشان داد. نتیجه گیری: کونژوگاسیون غیرمستقیم، نانو دارویی با زیست سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر تولید کرده و روش مناسب تری جهت تولید نانو داروهای هدفمند می باشد.